به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری حجت‌الاسلام والمسلمین اجمل حسین قاسمی پژوهشگر جامعة المصطفی العالمیه، فاجعه خونینی را که در ۱۹۸۸ میلادی در گلگیت بلتستان پاکستان اتفاق افتاد چنین بیان می‌کند:

گلگیت-بلتستان منطقه ای زیبا و حساس است که درمیان سلسله کوهای هیمالیا، هندوکش و قراقرم قرار دارد.

گلگیت-بلتستان از شمال غربی با افغانستان، از شمال شرقی با چین و تاجیکستان و از جنوب شرقی با هند همسایه است. دومین کوه مرتفع جهان (K-۲)، و همچنین نانگاپاربت و راکا پوشی نیز در این منطقه قرار دارند.

زمانی در گلگیت-بلتستان صلح و برادری، مودت و اتحاد بی‌نظیر بود. هیچ جایی از اختلاف شیعه و سنی وجود نداشت. شیعه و سنی برادرانه با هم زندگی می کردند. همه در شادی ها، غم ها و دردها شریک بودند.

اما!

۲۲ می ۱۹۸۸ روز غم انگیزی در تاریخ گلگیت بلتستان است، روزی که عشق و محبت، اتحاد و برادری مردم، به نفرت و دشمنی تبدیل شد.

بله، این کارزاری بود که بذر نفرت را در گلگیت-بلتستان کاشت و بسیاری از مناطق پرجمعیت را ویران کرد.

این تراژدی تحت یک توطئه رخ داد. طرح این فاجعه به رهبری دیکتاتور زمان ژنرال ضیاءالحق در کاخ ریاست جمهوری به تصویب رسید.

هدف قلمرو شمالی (گلگیت-بلتستان) بود که شامل ۸۰۰۰ مایل مربع است که ۸۰ درصد جمعیت آن را شیعیان حیدر کرار تشکیل می دهند.

گروهی مجهز و متشکل از ۵۰۰۰۰ نفر با تفکر وهابی از نقاط مختلف کشور پاکستان با نیت پلید ریشه کن کردن مؤمنان از منطقه و جایگزینی آنها با پناهندگان تشکیل شد تا حداکثری شیعیان در این منطقه کم شود.این گروه از حمایت کامل دولت نیز برخوردار بود.

این گروه مجهز به پیشرفته ترین سلاح ها و تجهیزات نظامی از طریق چندین منطقه وارد گلگیت-بلتستان شد و مسافت ۶۰۰ کیلومتری و چندین پاسگاه را بدون هیچ مانعی طی کرد.

به مدت یک هفته، به کشتار مردم بی گناه و حتی جانوران نیز در مناطق مختلف گلگیت-بلتستان ادامه دادند.

دهها مساجد و حسینیه ها به آتش کشیده شد و بر اثر آن قرآن و سایر کتب اسلامی که در مساجد و حسینیه ها بود سوخته شد. محصولات سالانه را نیز از بین بردند.

بر اساس این فاجعه تقریبا شش روستا خالی از سکنه شد و تقریباً همه ساکنان آن که شیعه بودند به شهادت رسیدند. نقش حکومت همچنان تماشاگری خاموش در برابر این ظلم و بربریت بود.

شهیدان حجت الاسلام والمسلمین جهانگیر حسین مناوری و حجت الاسلام والمسلمین ناصر عباس نورانی اولین شهدای روحانیت گلگیت بلتستان نیز از شهدای این فاجعه هستند. این دو شهید باجناق بودند.

علاوه بر این دو بزرگوار، هزاران شیعیان نیز در همین فاجعه به مقام شامخ شهادت نائل گردیدند.

حیف است که علیرغم این همه تصادف و خسارات جانی و مالی در توطئه‌ای عمدی، هیچ اقدامی از سوی دولت علیه دست اندرکاران این جنایات صورت نگرفته است به همین خاطر است که تروریست ها امروز نیز مستمرا یکی بعد دیگری اقدام به جنایات می کنند. اگر حکومت در برابر این جنایات به موقع اقدام می کرد، خون این همه انسان بیگناه تا امروز ریخته نمی شد.

دلیل اصلی تمام حوادثی که پس از آن رخ داده است، مجازات نکردن تروریست های فاجعه مذکور است.